Çanakkale Şiiri - Hüseyin Kotan

Bir varlı bir yok esiyordu rüzgar
Çanakkalede
Yedi düvel toplanmıştı
Ay ışığının altında
Gündüzünkinden çok daha bir dünya vardı
Toplar susmuştu
Soylu bir atın toynaklarına takılmış
Yeni nallar gibi pırıl pırıldı toprak
Özbe öz vatanında düşmanlar
Karargah kurmuşları heyhat!
Yüzünde umutlu çizgiler iplikleşir
MEHMED’in
Bir varla bir yok arası eser rüzgar
ÇANAKKALEDE
Kağnı arabasının cızırtısı böler geceyi,
Salınır durur, karanlık ıssız yollarda
Sessiz, heyhulesiz.
Çanakkale akşamlarında
Ayağı tutan, eli kalkan yol alır gecede…
Toplanır…toplanır milletin namusu
ÇANAKKALEDE…

Hüseyin Kotan