‘Sakın ha! Ali çavuş
Gavur mavur dersiniz,
Başka yere gömersiniz.
Beni sizlerden ayırmayın
Beni Çanakkale’ye gömün.’
-Yüzbaşı Dimitroyati’nin son sözleri
-Bu şiiri yazmama vesile oldu.
İşte bunu anlamaz niceleri,
Çözmek istemezler bilmeceleri,
Kimi kefenli, kimi kefensiz,
Yatıyor bu kutsalda birileri.
Beni Çanakkale’ye gömün.
Savaştılar günlerce askerleri,
Her iki tarafın da var, binlerce kayıp neferleri.
Yarı aç, yarı tok, savaş nöbetleri,
Bir gün hoşaf, bir gün su çorbası,
Beni Çanakkale’ye gömün.
Ekmek dersen! yok ki.
Bazen yarım, bazen çeyrek.
Sesleri çıktı belki titreyerek,
Ama yılmadılar, savaştılar kükreyerek,
Beni Çanakkale’ye gömün
İşte destanlar yazıldı Çanakkale’de
Gidip tek tek görmek gerek,
Bu memleket ayrılmaz, her zaman tek yürek.
Şehitlerin sahipleri var, ölene dek.
BU VATAN SİZE MİNNETTAR…..
Kayıt Tarihi : 26.3.2007 14:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tamer Varlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/26/canakkale-89.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!