Çanakkale Şiiri - Kenan Ziya Akbaba

Haç Hilali gömmeyi denemiştir kaç kere
Her defeda takılmış Mehmetçik denen ere

Mehmed’imin tarihi şeref dolu şan dolu
Küfüre son tokatın indiği Gelibolu

Boğazdan geçmek için yüz binlerce kefere
Yine takılacaktır adanmış her nefere

Bir tarafta çelikten,zırhtan oluşan mağrur
Bir tarafta imanla aşkla yoğrulmuş hamur

Üç kasım dokuz yüz on dört topçuları kan kusar
Seddülbahir Köyü’nde seksen bir yürek susar

18 Mart sabahı yürür koca armada
Kimisi dibi boylar, kimi geri kaçmada

Görevini yapmıştır döşenen kutlu mayın
Boğazı geçmektedir Ocean denilen hain

Zırhlılara tek engel Mecidiye Tabyası
Ölüm sessizliğinde boğazın her yakası

Bozar bu sessizliği sağır eden top sesi
Ölüm homurtusuna döner Ocean’ın sesi

Ocean’ı suya gömen çeyrek tonluk bir toptur
Bu zaferi kazanan O’nu kaldıran ruhtur.

Yapılan barbarlığa şahittir Zığındere
Kafa,kol,gövde,bacak gökten yağıyor yere

Şehit olsa da Mehmet bırakmıyor silahı
Yalnız komutan bozar kıydığı bu nikahı

Duyunca içim sızlar Anzak ve Morto Koyu
Öz yurdumda boğmaya gelmişken itin soyu

Şehidime ihanet Çanakkale’de kanıt
Yurdumun yüreğine dikilmiş onca anıt