Çanakkale Şiiri - Emrah Polat

Adı geçtiği zaman,
Dünyanın nutkunun tutulduğu,
Hüzünlü bir topraktır Çanakkale.
Şehidinin sayısını kimsenin tahmin edemediği,
Kan kokulu masmavi denizi ile,
Eşsiz bir vatan parçasıdır,
Benim diğer memleketim...

Mustafa Kemal keşfetmiştir,
Bu şehrin nekadar adaletli
Ve nekadar acımasız olduğunu.
Şüphesi olanlara da
Ispatlamıştır Türkü ile Kürdü ile
En güzel şekilde....

Sen kafa kafaya çarpışan,
İki mermi gördün mü hiç?
Tanık oldun mu oğlunu kurban niyetine adayan analara?
Allah Allah nidalarıyla,
Şehit olmanın verdiği mutluluğu tahmin bile edemezsin.
İşte ben,
O dedelerimin, analarımın soyundan geliyorum.

Biz 270 kiloluk top mermisiyle,
Düşmana üçlük attık biliyor musun?
Can çekişen yaralı düşman askerini kucaklayıp,
Gelip almaya korkan,
Arkadaşlarının ellerine teslim ettik mertçe.
Barbarlığımızı ve insanlığımızı,
Bu şekilde izlettik dünyaya,
Çanakkalenin kale gibi çanağıyla....

Korkum yoktur kaybetmek adına vatanımı,
Olduktan sonra bu kadar şöhreti, şanı
Bırak denesin her yolu düşman parçası.

İşte böyle Çanakkale'min tarihi,
2006 yılındayız,
Halâ kan kokuyor mübarek vatan parçası.
Hiç gittin mi ziyaretine?
Çeşit çeşit çiçek var şehitlikte.
Mehmet'i Hasan'ı Hüseyin'i
Göz kamaştırır toprağın rengi.
Emin ol,
Türk kanı ve Kürt kanı sayesindedir,
Toprağın verimliliği.
Düşman bilir bu toprağa,
Gelindiği gibi gidileceğini