Çanakkale Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Can evinde,bir canlar yurdusun sen Çanakkale.
Gönül bahçemde,mis kokan güller gibisin Sen.
Her akşamın kızıllığında açan beyaz lâlemsin,
Kefensiz şehitler ocağımda,mabet yerisin.Sen.

Uğruna can veren kahramanların bedenlerinde,
Gün batımında nöbet tutan koç yiğitlerin dilinde,
Al kırmızı toprağına sarılı,şüheda elbiselerinde,
Kan kalesinde dalgalanan şanlı bayrağımsın Sen.

Bardakta eriyen buz misali,kaybolan soğuğunda,
Dolanır zaman seninle,tarihe uzanan yollarında.
Bağımsızlık kalemsin aziz vatanın bağrında,Sen.
Şafağında şehitlerin buluştuğu toprağımsın,Sen.

Kucağında yatan nice adsız kahramanlarınla Sen.
Yahya çavuş,Seyit onbaşı ve diğer arkadaşlarıyla,
Vatan için ölümü zevk sayan tüm çarpışanlarınla,
Milli mücadelemde kanayan son tırnağımsın,Sen.

Destanını okuyanların ağladığı yersin Çanakkale.
Örneksin sen,mücadelenle dünyada tüm milletlere.
Tırnaklarımızla yazdık adını tarihe,altın harflerle,
Türk'ün şan ve şerefine tâc oldun sen,Çanakkale.

Şehitlerimin yorganı,ayaz gecelerinin poyrazında,
Abidende dalgalanan bayrağımdaki rüzgarsın Sen.
Haykırır kahramanların her sabah Anzak koyunda,
Mustafa Kemal'in emriyle şahlanırken duyabilsen.

Ey Çanakkale,gönül soframızda acı lokmasın Sen.
Yanan şehitlerimin hasretini duyduğu can suyusun.
Senin yollarında,destanını dinleyen bizler için Sen.
Tarihinde buluşanların,öz canlarındaki tek yurtsun.