Çanakkale Şiiri - Furkan Çayıröz

Malesef bilmezsin, ben senin şehit dedenim.
Yüz beş yıl önce toprağa verildi bedenim.
Karbeyaz değil kankırmızı benim kefenim,
Yaşamak değil ölmek için vardı nedenim.

Tam yirmi altı mayın döşenir "Nusret" ile
Nusret görünmez bir gemi, tıpkı bir ruh gibi.
İki yüz yetmiş beş kilo kalkar Seyit ile
Koca Seyit'in vücudu sanki bir zırh gibi

Bu vahşetti, çıkmıştı artık savaş olmaktan.
Düşman bile bıkmıştı cephe bombalamaktan.
Her üç aileden çıkmıştı en az bir şehit.
Gambotları yıkmıştı inanç ve birliktelik.

Taarruzu değil ölmeyi emretti Ata'm
Çünkü yalnızca böyle kurtarılırdı vatan.
Her askerin silinir alın yazısı kanla.
Vatan için ölmek şereftir yavrucum anla.

Çanakkale geçilmedi, geçilemez asla!
Zafer bizimdi kısıtlı imkânla, az aşla.
Korkutamazsınız siz bu milleti savaşla
Çünkü yeşerir umutlar okunan her marşta!