Çanakkale Şiiri - Ömür Yılmaz

Çanakkale! Diye
Haykırınca
Tüylerim diken diken...
Çanakkale!
Bir avuç yerde
Unutulmayan
Büyük mücadele!
Kara gözünü toprak
Bürümüş insan müspettesiyle,
Boğaz düşman
Donanmasıyla dolu.
Kükrüyordu yüce Anadolu!
Canını dişine takarak,
Dişiyle tırnağıyla,
Hatice Ana,Ahmet amca,
Vatan,memleket aşkıyla,
Allahın yardımıyla...
Göğüsünü siper ederek,
Kollar,bacaklar havada
Uçuşurcasına,
Askerimiz ölüme
Koşuşurcasına,
Müslümanın bihaber
Müslümanla verdiği cenktir.
Cenktekilerin tenleriyse
Rengarenktir.
Metre kareye bilmem
Kaç mermi düşmüştür?
Deniz kırmızıya boyanmış,
Bilmem kaç insan
Toprağı boylamış,
Ortalık kan gölüdür.
O eşine az rastlanacak
O kutsal harpte,
Ne hikayeler ne mucizeler,
Gerçekleşmiştir.
Çanakkale!
Dünya Harbinin kalbidir!
O cephe ki yenilmeyen
Tek cephe!
Düşmeyen tek kaledir
Çanakkale.
Peygamber aşkıyla
Allah Allah diyerek
Şehadet yeridir...
Seyit Onbaşının
İnancıyla,
Düşman gemilerinin
Mayınlara çarpmasıyla,
O Kınalı Hasanın ve
Binlercesinin
Soysuzlara karşı
Tek yumruk olup
Canını vatan uğruna
Feda etmesidir.
Çanakkale!
Destanların en şanlısı
Savaşların en kanlısı...
Çanakkale!
Türk milletinin
Dünyaya karşı kazandığı
Unutulmayan zaferidir! .