Çanakkaleli Şiiri - Saim Güngör 2

ÇANAKKALELÌ

Sordu nereli
Çanakkaleli
Dedim ona
Dedi ya eli?
Yüzüklü idi dedim
Ya, öyle mi dedi
Ama yüzü dedim
Gülüşü dedim
Beni büyüledi
Bir oglu varmış
Yaşı altı yedi
Hımm dedi
Evet ya dedim
Tebessüm etti
Peki gönlü var mı
Bu kızın sende dedi
Sustum ve daldım
Bilmiyorum ki dedim
Belki vardır
Güldü alaylı ve dedi:
Kimbilir belki de
Canı sıkkın ve
Gönlü dardı
Sen de sana
İlgi duydu sandın
İçinden gelen
O sese kandın
Sus dedim aniden
Çöllere atma beni
Acımasızca yeniden
Çanakkaleli o
Beni incitmez ki
Nerden biliyorsun
Be hey ahmak dedi
Kızdım ona ve
Yumruklarımı sıktım
Çünkü dedim
Tebessümü çok
Sıcaktı bana
Ve konuşması, sesi
Belki hissedemedigim
O muhteşem nefesi
Beni büyüledi
Hem sen ne anlarsın ki
Aşktan sevgiden dedim
Gözlerimin içine baktı
Ve yanaklarından
Bir damla gözyaşı
Süzüldü sessizce
Ìçinde kendi yüzümü
Gördüm ùmitsizce
Saim güngör