Çanakkale Şiiri - Hülya Sancak

Zaman hiç geçmiyordu,
Gökler karanlık.
Göz gözü görmüyordu,
Türkte kahramanlık.

Şimşekler çakıyordu,
Savaşın şiddetine
Korkular salıyordu
Düşmanın yüreğine

Ufuklar kızıl kesilmiş,
Deniz, ova, dağ taş kan
Rüzgar da öyle ılık etmemiş,
O kan ki Türk'ten akan..

İşleri zordu, çok zor
Çanakkale tutar yasını Türkün
Eğer bilmiyorsan bilenlere sor
Der Çanakkalem düşmanı denize dökün

Deniz kanlı yaşlar döker
Deniz üstünde gemiler
Tabanca tüfek mermiler
Denizim kurtulmak ister

İster ya Türkte azim var
Benziyor mu hiçbir 18 Martlar
O ne günler o ne akşamlar
Dağlarda inilti, Çanakkalede ağıtlar.

Çanakkalem yaslıdır
Gözleri hep yaşlıdır
Ağlama Çanakkalem
Türk askeri baştadır.

Ne şehitler verdik
Hepsi aslan misali
Düşmanı yere sevdik
Var mı bunun emsali.

İman bizde şan bizde
Onlar perişan halde
Gördün mü düşman yerde
Zafer Çanakkale'de.

Yıllar mı Türk milleti,
Kovulmalı düşman illeti.
Hem gazi hem şehidi,
Bu vatan Türk'ün cenneti.

Sayıca azdı kuvvetlerimiz
İmanca birdi gönüllerimiz
Beraber atıyordu hep kalplerimiz
Kurtuluştu tek hedefimiz.

Değmez mi ölmek namus uğruna
Değmez mi güven başkumandana
Değmez mi saygı şanlı bayrağa
Değerdi herşey vatan toprağına..

Çanakkalem yüzü güler
Denizim coşkun akar
Alamadı seni eller
Düşman kıskanarak bakar.

Sen dalgalan bayrağım
Özgürce nazlı nazlı
Rengine kurban olam
Ne güzel al beyazlı

Alnımız dik söylensin,
Kesilmeden marşımız.
Ocağımız sönmesin
Hep duyulsun sesimiz.

Çanakkale uzun destan
Bu destanı Türkler yazan
Türk ordusu hep kahraman
Korkusuz kalplerde iman

Yazdıkça uzar gider
Türkün büyük destanı
Kutluyoruz bugün de
Zafer başarısını
Anıyoruz bugün de
Ölümsüz kahramanları...