“Göğsümde işte oğul şurada yanar durur,
Yedi aylıkken daha bıraktı gitti baban…
Evde yokken gelip de kapıya tak tak vurur,
Dönecek bir gün gönlümü yaktı gitti baban…
Sakın hürmette kusur eyleme oğlum o gün,
Çanakkale kurtuldu dönecek belki bu gün,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla