Karanlık gece, hava buz gibiydi
Çanakkale’de rüzgâr sert esiyordu.
Rüzgâra inat, Mehmet’im türkü söylüyor
Nusret’im adeta mayın ekiyordu.
Her mayın, bir umuttu özgürlük adına,
Anadolu’da çiçek olup açıyordu.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Ben, aşını ekmeğini yedim bu toprağın,
Tarlasında saban sürdüm,
Dağlarda koyun güttüm.
Bu topraklarda ağladım,
Bu topraklarda güldüm.
Bu topraklara, nice canlar verdim.
Özgürlük özlemlerimi bu topraklara ektim.
Bunun için benim savaşım…
Hey karşı yakadan bakan asker,
Düşündün mü sen hiç?
Şimdi neredesin, yaptığın savaş kimin için?
Muhteşem bir finalle taçlanmış değerli şiiri ve şairini kutluyorum...
Şiirin son bölümü çok anlamlı, çok doğru. Hiçbir savaşta toprağını, ülkesini savunanlar dışında hiç kimse bilmez neden orada olduğunu, neden savaştığını.
Kaleminize sağlık sayın Reşat Karabağ..., güzel ve anlamlı şiirinizi kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta