Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Ben, aşını ekmeğini yedim bu toprağın,
Tarlasında saban sürdüm,
Dağlarda koyun güttüm.
Bu topraklarda ağladım,
Bu topraklarda güldüm.
Bu topraklara, nice canlar verdim.
Özgürlük özlemlerimi bu topraklara ektim.
Bunun için benim savaşım…
Hey karşı yakadan bakan asker,
Düşündün mü sen hiç?
Şimdi neredesin, yaptığın savaş kimin için?
Muhteşem bir finalle taçlanmış değerli şiiri ve şairini kutluyorum...
Şiirin son bölümü çok anlamlı, çok doğru. Hiçbir savaşta toprağını, ülkesini savunanlar dışında hiç kimse bilmez neden orada olduğunu, neden savaştığını.
Kaleminize sağlık sayın Reşat Karabağ..., güzel ve anlamlı şiirinizi kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta