Yer Çanakkale
Burada boş geçmiyor tarih derslerimiz.
Öğretmenimiz savaşmayı öğretiyor bize.
Ama ilk önce
Vatanımız, milletimiz, namusumuz için savaştığımızı
Gerekirse bu yolda ölmemiz gerektiğini.
Mehmetçik toprakla bütünleşmiş, süngülere sarılıyor.
Yürüyorlar düşman üstüne kefenleriyle birlikte.
Korkmadan düşünmeden ilerliyorlar.
Sanki ölüme adım atarmışçasına.
Karşıdan akın akın gelen düşmana aldırmadan.
Çanakkale inliyor!
Ateş sesleri arasına karışmış tekbirlerle,
Top sesleri arasında okunan ezanlarla,
Kendini vatanına, bağımsızlığına, ALLAH’a adayanların
Coşkularıyla inliyor Çanakkale.
Kırmızılara bürünmüş bu toprağımızı,
Yarım ekmekle, yarı aç yarı tok savaşan mehmedlerimizi
Karınca sürülerine karşı siper olan analarımızı
Son vatan evladı ölünceye kadar unutmayacağız.
Barut kokusu sarmış cihanı
Yer, gök her yer kırmızı
Gecemiz gündüzümüz, tatilimiz yok.
Tek derdimiz vatanımız, bağımsızlığımız.
Dersimiz Çanakkale de
Üzerinde kan kokan barut kokan
Kendimizi bütün cihana ispatladığımız,
Nasıl cesurca savaşıldığını gösterdiğimiz
Bu kutsal yerde,
ÇANAKKALE de son buluyor…
Kayıt Tarihi : 9.4.2011 14:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!