Çanakkale Şiiri - Mehmet Kazar

Dünya görmedi böyle bir harbi
mahşer çanakkalede kurulmuş sanki

Bir millet ya doğacak ya batacak
Oluk oluk kan akıyor sıcakmı sıcak

düşman alevli bir ejderha gibi
söndürüyor alevi allahuekber sesleri

deniz, kara boyanmış kızıl renge
adalet yok bozulmuş kutsal denge

kum gibi kaynıyor düşman eri
belkide küffarın bu son seferi

saldırıyor ejderha can havliyle
karşı duruyor mehmedim her neferiyle

yağmur gibi yağarken mermi ve gülleler
titriyor mehmedimin bastığı yerler

fışkırıyor denizden insan seli
bilkide bu azrailin soğuk nefesi

insan insanlığını yitirmiş burda
aslan boğduruluyor dişsiz kurda

toplanmış cihan yükleniyor her seferde
güneş yeniden,yeniden doğuyor battığı yerde

düşman varamadı istediği menzile
hak isterse dünya bile döner tersine

şimdi söndü ejderhanın kızgın alevi
başlamadan bitti küffarın bu son seferi

şahlanmış mehmedim yürüyor düşman üstüne
kurşun bile işlemiyor iman dolu ğöğsüne

düşman kaçıyor arkasına bakmadan
mehmedim vuruyor insanlığı yıkmadan

güneş yeniden doğdu battığı yerden
bu millet geçilmez ÇANAKKALE; DEN