Dağ, taş, toprak, ağaçlar hepsi birer asker,
Her doğan ana kuzusu, doğmadan er oğlu er,
Canlı siper, mevzi olmuş on binler, yüz binler,
Öyle bir Çanakkale ki sanki bedir sanki hayber.
Bir tafta medeni! Medeniyetsiz hayvanlar,
Diğer tarafta Allaha dayanan onu ananlar,
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
TARİHİMİZE DUYARLI OLUŞUNUZU KUTLARIM
SELAMLAR SİZE BAŞARILAR DİLİYORUM.
Şiirinizi okumaktan büyük haz aldım, dost yüreğinizi kutlarım. Kaleminiz daim çağlasın. Bilal Esen
Azizim!
can-ı gönülden kutlarım mükemmel ilk tam puan benden saygılarımla
buda benimki
Çanakkale
Yeni baştan yazsam kalemi alıp elime
Birkaç mısra, birkaç kıta, birkaç kelime,
Tüm kelimeleri dolasam da dilime,
Ben seni anlatamam, seni ben Çanakkale.
Üzerinden geçti gitti koskoca bir asır,
Makberlerinde gizli, gizli makberlerde sır,
Seni anlatan tarih sığ, göz kör, kulak sağır
Ben seni anlatamam, seni ben Çanakkale.
Elbet solar açan güller, sen solmayacaksın,
Susmadıkça mabed-i gönlüm'deki ezanlar,
Sen Çanakkale sen elin olmayacaksın,
Daha nice nice destanlar yazacağım yalnız kalmayacaksın.
Bilal ÖZCAN
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta