Çanakkale Şiiri - Alaaddin Kıymaz

bana genişsin çanakkale.
düşmanıma dar mı dar.
yedi düvel saldırsa da,
karşısında dimdik duran,
eyilmeyen bir millet var.
haber geldi anama:
mehmed'ini vurdular.
sustu.
sustu.
konuştu:
başka mehmetlerim var.
uygarlığın ışığını karanlığa boğdular.
utanmadan bir de bunu övdüler.
şan senindir.şeref senin çanakkale.
haykır şimdi gökyüzüne.
geçilmezim,
kahramanım,
yenilmezim.
eğil şöyle baş ucuma
kulağıma yavaş söyle;
ben seninim türkoğlu seninim de.
toprağında kan kokusu,
rüzgarında hürriyet
çanakkale bir ulusa,
şehidinden emanet.
toprak suya hasret,
gündüz geceye,
türkün tek yürek olduğu yerde.
hala ispat gerekse size,
bir daha bakın çanakkaleye
bunca kan dökülmezdi.
bizim olan bizde kalsa
çok bekledik göremedik
neredesin ey avrupa?

mührümüzdür çanakkale
mürekkebi oluk oluk kan,
bir daha çanakkale,
göstermesin yaradan