Çanakkale Şiiri - Salih Yıldız

Bin dokuz yüz on dörtte, itilaf devletleri
Savaş ilan ettiler, Osmanlı hedefleri.

Cihâd-ı mukaddesle, karşılık verdi ecdât
Düşman kat be kat güçlü, çok muazzam bir âfat.

Üçüncü kolordunun, dokuzuncu tümeni
Düşmanlara dur demek, öncelikli emeli.

Seddülbahir, Ertuğrul, Kumkale, Orhaniye
Hamidiye, Çimenlik, Namazgâh, Mecidiye

Tahkim oldu mevziler, toplar yerleştirildi
Motive oldu asker, güçler birleştirildi.

Nihayet günler geçti, hazırlık oldu tamam
Üşüştü akbabalar, ortalık doldu yamyam.

Aç kurtlar hep beraber, boğaza dayanmıştı
On dokuz şubat günü, cenk ateşi yanmıştı.

Altmışa yakın gemi zorluyordu boğazı
On beş Mart’ta Carden’in, feci alındı gazı.

Fransız Amirali, geçti işin başına
Nusret mayın gemisi, zehir kattı aşına.

On yedi on sekiz mart, müthiş deniz savaşı
Derya kana boyandı, yığıldı düşman naaş’ı.

Hamilton şaştı kaldı, çekti donanmasını
Anladı geçemiyor, Türk Çanak-kal-asını.

Bu savaş kahramanı, en başta Cevat paşa
Nusret mayın gemisi, cümle asker çok yaşa.

Seyit onbaşı dâhil, hepsi birer Mehmetçik!
Şehit, gazi cennette, sefa sürer Mehmetçik!

Bundan sonra çıkarma, ve kara savaşları
Yüz binler şehit verdik, eğilmedi başları.

Dokuz yüz on beş kasım, çekilelim dediler
Binlerce genç beyini, hırslarıyla yediler.

Beş yüz bin taze fidan, kırıldı yazık oldu
Nice garip annenin, boynu büküldü soldu.

Hey gidi Çanakkale, bir devir battı sende
Son Osmanlı evladı, sonsuza yattı sende.

Cephede yendik ama masalarda yenildik
Dağıldı koca devlet, hasta adam denildik.

Küçük vatan toprağı, bizlere şimdilik yurt
Koruyup kollamaksa, bitmez tükenmez umut.

Garibi-Salih Yıldız……08.03.2009