Tedirgin ışığıyla senelerce yol aşmış,
Karanlıkta bir fener, tarihi süzmektedir.
Hırsla kıvranan deniz, şimdi gözlerle taşmış,
Takatsiz kollarıyla neferler yüzmektedir.
Titreşen yakamozlar hacim dolu şu anda,
Sulardaki gölgemiz sessizce dağlaşıyor.
Bu ne hazin bestedir, içimdeki kemanda,
Derinde sürüklenen çığlıklar ağlaşıyor.
Alevden dudağını şehre vermiş de gece,
Hiçbir şey söylemeden, dinlemeden sadece,
Bir bebek iştahıyla emiyor deryaları.
Her an geçmişe doğru yol aldıkça gemimiz,
Serpildi rotamıza, savaşın dünyaları;
Şehitlerin aşkıyla çarpmakta yüreğimiz...
Kayıt Tarihi : 10.5.2014 12:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasin Büyükdağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/10/canakkale-150.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!