Çanakkale Şiiri - Mustafa Ayık

Yine şimşekler gibi çakıyordu Albayrak,
Yırtılıyordu gök yüzünü saran karanlıklar.
Şehitlerimiz ayağa kalkıyordu, kalkıyordu ayağa,
İt sürüsüne haykırışımızı duyarak.

Kan kusuyordu uygarlıktan nasibini almamış Batı,
Saldırıyordu üçer beşer masum millete.
Her kerameti kendinde gören ahmaklar,
Ancak ve ancak onlarlayık olurlar esarete.

Özgürlük bayrağının onurlu bekçisi, yılmaz asker!
Sen çıkardın yiğitleri, sende Oğuzlar, Meteler.

Dünden bu güne tüm destanlar senin,
Çanakkale ne ilk, ne de son eserin.

Özgürlük uğruna Çanakkale'de nice can verdik,
Malazgirtten beriye, nice kahraman verdik.

Çanakkalenin tarih yazan nice alnı ak şehidi,
Bağrına bastı seni bu millet bu vatan.

Ey medeniyet postuna bürünmüş vahşet kusan batı,
Türk Milletinin gazabına uğrar mazluma çatan.

Türk ulusu kimse sana esaret zinciri geremez!
Vatanın her karış toprağı kutsaldır, kahpeler giremez.
21.03.1989