Alkanlara bulanmış tepelerim, dağlarım
Çanakkale dendimi, hüngür hüngür ağlarım
Gözümün önünden, bir bir şehitlerim geçer
İbadet eder gibi, ellerimi önüme bağlarım
Ölümsüz Erlerim, Çavuşlarım, Komutanlarım
Basacak yer yok, toprağa karışmış canlarım
Hürriyet için vatana canımı veremezsem eğer
O zaman kahrolurum, yaşamaktan ne anlarım
Senin koynunda Ey Çanakkale çifte yavrularım
Bağrına aldığın yavrularımı ALLAH’A ısmarlarım
Bizde can vermeye hazırız vatan istiklali için
Feda olsun vatanıma Ramazanlarım, Mustafalarım
Mayıs 1998
Nuh YıldızKayıt Tarihi : 25.3.2008 15:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dedemin ağbeyleri Ramazan ile Mustafa Çanakkalede şehit düşmüşler, ikisinin künyeleri gelmiş. Hemen akabinde dedem askere gitmiş dedemde Ermeni ayaklanması döneminde Musula oradanda Sarıkamışa gönderilmiş Ruslara esir düşmüş iki yıl sonra kaçarak Türkiyeye gelmiş, Dedem toplam 13 yıl askerlik yapmış, ağlayarak anlatırdı bu olayları. ALLAH rahmet eylesin bu şiirin hikayesi budur,
saygılarımla
tam puan
buda benimki
Çanakkale
Yeni baştan yazsam kalemi alıp elime
Birkaç mısra, birkaç kıta, birkaç kelime,
Tüm kelimeleri dolasam da dilime,
Ben seni anlatamam, seni ben Çanakkale.
Üzerinden geçti gitti koskoca bir asır,
Makberlerinde gizli, gizli makberlerde sır,
Seni anlatan tarih sığ, göz kör, kulak sağır
Ben seni anlatamam, seni ben Çanakkale.
Elbet solar açan güller, sen solmayacaksın,
Susmadıkça mabedi gönlüdeki ezanlar,
Sen Çanakkale sen elin olmayacaksın,
Daha nice nice destanlar yazacağım yalnız kalmayacaksın.
Bilal Özcan
TÜM YORUMLAR (1)