Çanakkale Şiiri - Veli Başkurt

Rumeli,Çukurova,Haymana,Karadenizdir yiğitlerin künyesi
Kolkoladır Efe,Çerkez,Dadaş,Yörük,Kürd, Abhaz
Yıkılmaz,zerre dahi sarsılmaz,çelikten hepsinin bünyesi
Zafer tutkusudur onları yaşatan; o ilahi haz

Cesaret abideleri ilk emirle, tereddütsüz ileri atıldılar
Yegane korkuları, vatan uğruna ölememek korkusu
Etrafa ölüm yağdırırken acımasız bataryalar
Sardı dört bir yanı ' Allah' nidalarının uğultusu

Diş dişe, tırnak tırnağa, göğüs göğüse boğuşmalar,çarpışmalar
Mücadeleler, ölümler ve ne destanlar yaşandı erkekçesine
Namustur askerine vatan toprağı, hayadır ve de ar
Boğaz çayırları mezar oldu aziz yurdumun nicesine

Göğsünde iman halkası,üstünde millet hırkası taşıyan er
Şehadet arzusu ile koşar; hakkıdır en müstesna onur
Öyle bir hissiyat ki bu; ölüm korkusunu siler
Peygamber ışığıdır yansıyan; öpülesi yüzündeki o nur

Arslanca savaşan neferim; vurulup öldüğü an
Yüzünde tebessüm ile Rabbine kavuşur
Arda kalanların payına matem,gönüllerine hicran
Mübarek eller,mezarsız Mehmetlere dualarda buluşur..