Bir türkülük yolumuz var ekmeğimizden evimize
Günün yorgunluğu ter toz içinde sırtımızda
Çavuş görüldü mü aşağıdan hızlanır tırpanlar ufalmaya başlar dağlar
Sabah altı öğleden sonra iki ve yevmiye milyon yirmi iki
Gece onbir olmuş güneş hala kafamda sanki ağrısı bitmeden yarın doğacak
İşten kaytarma isteğimizi bastırıyor terli terli ekmeği süt kokan insanlar
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Harika bi anlatım,öyle sürükleyiciki,yaşıyor gibi okudum.Kazı yapan,kazanan ellerin dert görmesin.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta