Cana Yazılandın Şiiri - Cumali Çorbacı

Sevmeyi severek öğrendim
Yanmayı yanarak
Ölmeyi ölerek -susma...
....................

Ellerim linç
Bir şiirde
Bir türküde sesim tutsak
Bir günde güneşim sabıkalı
Ve çöl yeryüzüm

Çok uzaklardan geldim
Bin ışık yılı yabanıl bana bu yaşam
Acılarla örülü bir yalnızlık kimliğim
Çığlığımı martılara çaldırdım
Sürgün bir şehirim

Sende olmasan...

Asyalı gülüşünle
Fırat'ı Dicle’ye sevdalandıran
Bir Mezopotamya çiçeğiydin şiirlerimde açan
Ömrüme üç noktayla geldin ve kaldın
Bir romanda çaldım gözyaşlarını
Solar mavilerim

Bir gün yağmasan...

Bir bütün olamadım kendimle
Hayata bürünen sendin bir yanım
Hüznün kopyalanmış sesinde
Uçurumlar düştü sensizliğime
Kirpiklerine asılı kaldı türkülerim
Ve küfrettim kendime- küstü tanrılar
Cehenneme attım asi yanımı

Giremem cennetine böyle yanmasam...