Dem vurmuş yine deli gönlüme
Taş duvar sen olur gelir düşüme
Cebimde bir mendil kokuna düşen
Öperim koklarım ömrüm yettikçe
Çağlayan damlası yakıyor teni
Dünde kaldı seher vurmuyor yeli
Ben sende kendimi bildim bileli
Öperim, koklarım, ömrüm yettikçe
Nadide bir gülsün sana kıyamam
Elden ele verip hiç solduramam
Ben seni dünyama güneş eyledim
Geceye dönüp, ay vurduramam
Çisesi bol olur seher vaktinin
Gözyaşım gözümün acı tahmini
Sevince boğduğum an sana baktığım
Öperim, koklarım, ömrüm yettikçe
Çimensiz biçilmez dağın çayırı
Yüreksiz sevilmez balın yaptığın
Özüme polenler seni kattığım
Öperim, koklarım, ömrüm yettikçe
Çiğ tanesi idin yeşeren yaprağa
Değdirdim seni kuruyan dudağa
Ölürsem gelirim gene dünyaya
Öperim, koklarım, cana sararım, ömrüm yettikçe
20.07.2012 00:25:52
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 30.7.2012 00:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!