Ey benim can yoldaşım, yürek yarım,
Aldığım nefesim, her şeyim...
Ne çok sevmiştim seni.
Daha doyamadan sana,
Bırakıp gittin beni.
Felek çok gördü bu mutluluğu bana,
Seni ayırdı benden, aldı benliğimi.
Oysa ben buna hiç, hiç hazır değildim can yarım.
Sabah, gülerek uğurladım seni,
Bilemezdim ki bu zalim ayrılık
Seni benden koparıp alacak.
"Akşama gelirsin" diye uğurladım,
Meğer o gülüşlerimiz,
Sana son sarılışım,
Hasretle kokunu içime çekişim,
Sonmuş, sevdiğim...
Bilemezdim ki seni benden ayıracak
Kara toprak,
Beni yapayalnız bırakacak bu hayatta.
Sensizlik zor geliyor bana,
Ama alışmak zorundayım, sevdiğim.
Seni unutmak mümkün değil,
Seninle yaşadığım o güzel günlerden sonra
Tek başına kalmak…
Zor be, sevdiğim...
Polat İSMAİLOĞULLARI...
Kayıt Tarihi : 25.4.2025 22:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!