Can Yoldaşım Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Can Yoldaşım

Hastaymışsın, yaran sızlarmış,
Yaranın üstüne tuz basar olmuşsun.
Bazen insan, isyan'a kardeş oluyor,
Ve tüm insanın duyguları ölüyor, haklısın, hem de çok haklısın.

Doktor bakıp burun çekip gidiyormuş,
Sanki kendisi yaşamayacak gibi.
Neyse, sen aldırma, her Ana, insan doğurmaz,
Sen de biliyorsun, az daha tuz bas, varsın biraz daha kanasın.

Hastane geceleri çok uzarmış,
Aynasız yüz kızarır, bozarmış.
Aldırma,
Sen hep güzelsin,
Kendine kızma, hastasın diye..
Anla ki beş insan bir insan edermiş, o da bulunursa.
Biraz daha tuz bas, az daha yansın.

"Çare yokmuş, derdine umudu kes mi diyorlar?"
Sen ölmezsin, korkma, inanma, yalan diyorlar.
Bak göreceksin ki yatalak halde değil,
Koşa koşa geleceksin bana.
Senin ne kadar güçlü olduğunu ben bilirim,
Onlar bilmiyorlar.

Her hasta ölmez, sen de öylesin,
Tanıdığım günden beri hep öylesin.
Sen bir değil, inan ki beşe bedelsin.
Az daha yarana tuz bas, kalk da gel, beklerim yolunu.
Can yoldaşım.