Can Yoldaşım Şiiri - Necati Öztürk

Sen bir tılsımdın hayatımda,karanlığa inat kandil gibi,
Mutluluğun şifresiydin bende,süslüyordun tüm güzelliklerimi,
Açmazları aştım seninle,bilmedim zamanın nasıl geçtiğini,
Yaşamın en güzel yerinde,sen tökezliyerek değiştirdin kaderimi.

Öyle bir alemdeyim bana acı yüklüyor,
Mutluluk pınarımda şimdi hasret akıyor,
Ruhumda esen rüzgar bana hicran yüklüyor,
Hasretin buram buram,beni candan yakıyor.

Karanlıklar aydınlığı aldı götürdü uzaklara,yıldızlar silindi gökten,
Güneşi olmayan sabaha açtım gözlerimi istemeden,
Hıçkırıklar düğümlendi bende,yutkunamadım hep seni hatırlarken,
Yaşamın bir değeri mi olmalıydı sence, seni zamansız kaybederken.

Senin yokluğunu yaşıyorum,yüreğimde büyüyor hasretin,
Bir umutla tutum elini,sninde tutmanı bekledim,
Sen ne gözlerini açtın bir daha,nede bana tepki verdin,
Donakaldım olduğum yerde, yanaklarıma süzülen gözyaşlarını bile silemedim.

Son durak diye nasılda erken inmiştin trenden, beni beklemeden,
Sen inerken, seni hüzünle seyr etmiştim trenden, beni alıp götürürken,
Ne inmek benim elimdeydi sen inerken, nede binbmek senin elideydi ben giderken,
Ayrılığın acısını yüreğime yüklerken yıkıldım,tutamadım gözyaşlarımı işte,seni düşünürken.

İşte öyle birşey, hep seni düşünerek dalıpta gitmekteyim,
Sen hala bendesin,bense seninle yaşadığımın hayalideyim,
Rüyalar dolusu gecelere hep seni yüklemekteyim,
Tükenmiş bedenimle sarayları yıkılan sultan gibiyim,
Ben bendemiyim sanırsın, oysaki hasretinle enkaza dönmekteyim.

Ayrılık bende volkana döndü,çıkmaz sokaklardayım şuan,
Bıraktım kendimi zamana, seninle ayrılığın ardından,
Kış misali, sanki şubat'ın soğuğuydu işte ruhumu donduran,
Bitsin artık bu çilem,yaşamak neye yarar sen göçeli buradan.

Hep seni düşünerek yükledim hasretini yüreğime,
Kapadım gözlerimi gecelere daldım hayallerine
Karanlık gecelerimde süsledim hayallerimi inanki seninle,
Bir daha uyanmamak üzere geceyi yorgan diye örttüm üstüme.