bir yara en derin günündeyken
en ücra odalardayken ışık
solmuşken eski bir yaz sonrası
adım hercai
çıkarıp kendimi sizden
boşluğa asmaktayım
zaman dalında kurtlanan kiraz
ince bir sızıya saklanır gibi gizliden
binlerce ses
binlerce suret
yaslanır gibiyken omzuma
unuttuğum bir şey var
-ne zamandır aklımda-
küçük bir ukde belki
belki yarım kalan bir hesap
hiç biri değil belki de –olsun-
almaya geldim
okurken uyukladığınız hayat –benim-
kurşun bir ayraçla bölüp tam ortasından
bir türlü bitiremediğiniz
vedalar
ayrılıklar
kendine hayrı olmayan hoşçakallar
-bunlar da benim-
ben ki zincire son halkayım
dünyadan ağır
bir kıvılcım kadarım can yanığı
sürme çekmekteyim kör noktalarınıza
koynunuza zehrini tomurcuğun
ve sizden aldıklarımla şimdi
kendimi bir şey sanmaktayım
Kayıt Tarihi : 24.11.2009 20:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve şiirinizide kemali afiyetle okudum,altı çizilecek çok güzel kelimeler-satırlar varki,gönül iklimine doğru kanat çırpan dostuna yetişmek için,koşan yolcu misali.
'çıkarıp kendimi sizden
boşluğa asmaktayım'
'unuttuğum bir şey var '
-belki yarım kalan bir hesap'
-okurken uyukladığınız hayat'
Bir birinden güzel bu dizeleri bize sunan bu kutlu yürek her zaman var olsun eline sağlık efendim
Saygılarımla...
(Ord. Prof. Dr. İbrahim Necati Günay)
TÜM YORUMLAR (29)