Dolandı boynuma buluttan bir ip,
Sıktıkça yanıyor canım içerden.
Bedenim ateşten dağlara girip,
Çıktıkça yanıyor canım içerden.
Ezelden ebede ince bir kiriş,
Gerilmiş boyumca adı kadermiş.
Atıldım yayımdan akıyor gidiş,
Aktıkça yanıyor canım içerden.
Üstüme kırk kabuk bağlarken yıllar,
Çürüttü içimi bin türlü efkâr.
Yaktı köklerimi kuruyan pınar,
Yaktıkça yanıyor canım içerden.
Âlemin içinde garip bir tarla,
İşliyor sahibi yoklukla varla.
Ektiğim cesetler bitmedi hala,
Ektikçe yanıyor canım içerden.
Bir yanım geceyken bir yanım gündüz…
Bir yanım dağ tepe bir yanım dümdüz…
Yazımın üstüne çöküyor bir güz,
Çöktükçe yanıyor canım içerden.
Yazgımın özeti: Bir âdemoğlu…
Ne tam boş oluyor ne de tam dolu.
Umut da olmasa kim çeker bu yolu?
Çektikçe yanıyor canım içerden.
Ne gökler aldı ne de yer beni.
Hayale dağıldım fikre ser beni.
Uzaktan bakma topla der beni!
Baktıkça yanıyor canım içerden.
Kayıt Tarihi : 12.3.2013 19:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mü'min üç sabırla mükelleftir!
1) Taatte sabır.
2) masiyetlere, günahlara karşı sabır.
3) Musibetlere karşı sabır.
Bu üç sabrı omuzuna alıp Ya Sabur; bana sabr-ı cemil ihsan et de ve rahatla.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)