Ne kadar zormuş uykusuzluk
Ne kadar zormuş hareketsiz yatmak
Ne kadar zormuş ağrı çekmek
Ne kadar zormuş ağrıyı etrafına hissettirmemek
Ne kadar zormuş hayata küsmek,mücadele etmeden beklemek
Ne kadar zormuş hayata güçsüz bakmak,zayıf kalamak
Ne kadar zormuş elinde olmadan başkasına muhtaç olmak
Ne kadar zor Altına yapmak
Ne kadar zor sevincini ve üzüntüsünü söylüyememek
Ne kadar zor altını başkalarına muhtaç olupda temizletmek
Ne zor insanın burnundan beslenmesi
Ne zor yediği ve içtiğini çıkartması
Ne zor konuşamamak derdini anlatamamak
Ne zor başkalarının acıyarak sana bakması
Ne kadar zormuş böyle yaşamak
Ne kadar zor ağrıyan yerini söyleyememek
Ne kadar zor ağrıdığı halde inleyememek
Ne kadar zor içinden sessiz sessiz ağlamak
Ne kadar zor yatarak sevdiğine bakmak
Ne kadar zor mutluluğunu gösterememek
Ne kadar zor gülememek
Ne kadar zor her şeyi başakasından muhtaç olup beklemek
Ne kadar zor bütün bunları bir bir çekmek
Bütün bu saydıklarımı ve daha sayamadıklarımı yaşadın
Ne kadar zormuş sani anlayamadım
Sana böyle bakacağımı sandım
Uzun süre Ankara Tıp'da yattın
Senin acı çektiğini bir türlü hesaplıyamadım
Bu yüzden çekiyorum vicdan azabı
Ve ne kadar zormuş değil mi ölmek
Kısacası Ölürkende can vermek.
Ne kadar zor.....canım sevgilim diyemeden gitmek
14.02.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 14.2.2008 16:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşimin son elli iki günde çektikleri ölürken mücadelesi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!