CAN VERİR
İçimiz kan ağlar
Huzur girmez içimize.
Kan revan içinde,
İçinde yeşerdiğimiz vatan.
İçi , Dışı bizimle dolu toprak bile doymuşken bize,
Biz daha doyamadık, ne hayata , ne de ekmeğe !..
İçimiz dışımıza çıkmış,
Halepçe’de, Süleymaniye’de, Diyarbekir’de ,
Mahabad’da, Efrinde, Kobani’de,
Parçalanmış cesetlerimiz!..
Dört bir yana savrulmuş ciğerlerimiz, kalplerimiz…
Welatı mezbahanesidir Arabın, Acemin, Türkün!
Selasızdır, Mabetsizdir yurdu, Müslüman Kürdün.
Sırtında taşıdığı Müslüman din kardeşlerinin,
İşgaline, İğfaline uğramak, kaderi olmuş bu milletin.
Ölüme’de, Yaşama’da eşit mesafededir, cömerttir,
Can çekişirken bile can verir.
Hem ölüm’e, hem hayat’a,
Usanmadan can verir,
İnadına can verir!
R. Edip Sarıtemur / Cardiff – Tredegar Köyü
19/ 03 / 2010 Saat: 23:31
Kayıt Tarihi : 20.3.2018 02:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kürtlerin Yaşadığı Coğrafyalarda maruz kaldıkları zalimliklere duyduğum hüzündür.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!