Can veren hayat Şiiri - Emrah Ateş

Ben eskiden bir plağa can veren hayattım
Şimdi bir vcd'ye cd olacak kadar bile değerim yok
Belki de yaşantımın tekrarlarından oluşan çiziklerimden kaynaklanıyordur değer düşüklüğüm
Belki de üzerine tuz bastığım halde hala kurumamış yaralarımın bıraktığı bir yazgıdır bana
Belkid e bir kader törpüsüdür
Doymam için atılmış bir sevgi kırıntısıdır
Yada sadece tek bir bakışından umutlandığım
Kendi kendime gelin güvey oynayıp da
Gerçekleri anlamamak için sarfetmediklerimdendir hıçkırışlarım

Hep doğan güneşin batışına nispeten kıskandıran o ışığından umutlanıyorum
O ışığın can verici yanını alıyorum
Aklıma yön veriyorum seni özlemesi için
Kalbime baskı yapıyor seni unutması için
Ruhumu besliyorum seni sevmesi için
Hayatımı yolluyorum değerimi anlaman için...

Sevdiğini anlaman için gereklimiydi bunlar
Bana acı verecek kadar iğneleyici miydi iyiliklerin
Kötülüklerinin ve yalanlarının arasında kaybolacak kadar ufak mıydı?
Oysa ki olmayacak duaya amin diyecek kadar büyüktü umutlarım

Kalbim seni unutsada
Ellerim onu parçalayacak kadar asildi
Gözüme batmasından değil sevdamın
Sadece koynumda beslediğim umutlarımın yılanlaşmasındandır kaçışlarım
Sırf sen yoksun diye idi bu ağlayışlarım

Emrah Ateş