Can ve Canlar Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Işıltılı, güvenli, sıcak, yaşam veren, umut veren, anlam derinliği olan bir değer.

Can nedir biliyor muyuz?
Ya da taşıyabiliyor muyuz böylesine bir güzelliği?
İçimizde olan, irademiz dışında bizi terk eden Can’ı verebiliyor muyuz umarsızca?

Can’ı taşırız, güvenle ya da güvensiz, yollarda bırakabiliriz ansızın, ya da denizlerde, belki de bir tren altında, suçlu muyuz ya da suçlu kim? Kızamayız, söylenemeyiz, bizim istemediğimiz zaman diliminde bir başkası ile buluşu verir Can.

İtiraf edemeyiz belki de, bağımlı yaşadığımız beden kalı verir topraklarda, ruhumuzun gücüyle teslim ederiz iç içe bir yaşam sona erer. Ruh ayrı beden ayrı. Bir değişim yaşanır belki de biterken hayat.

Farklı beklentilerin karmaşasında sürükleniriz, güzel zamanları düşleriz, kopamayız dünyadan hiçbir zaman, küskünlükler, kırgınlıklar, dargınlıklar niyedir. En sevdiğimize bile bir gün ufak bir yargı ile birikimimizle patlarız, biteceğini bilmeden dünyanın, bilsek de işimize gelmez, görmezden geliriz. Öfke egemen olu verir yarınlarımıza.

Durup düşünmeden kızgınlıklarla, ön yargılarla yaşamı zehir etmeyelim. Durup düşünelim fani dünyayı, farkında olarak yetişelim, bu günün değerini bilelim, yaşamın değerini anlayalım, hayatımızı olgun ve özellikli yaşayalım.

Sevgiyi dökelim sofraya, aşkı, neşeyi, koşulsuz dostluğu anlatalım insanlara, vatanımızı, milletimizi koruyup gözetelim, kendimizi pozitif enerji ile yükleyelim, en olumsuz şartlarda bile bundan kurtulmanın yollarını arayalım. Kızgınlık, öfke, kin ve nefreti sevgi suyunda eritip yok edelim, en güzel dostlukları kuralım art niyetsizce. Günün doğuşuna gülücüklerle bakabilelim. Aldığımız her nefes için teşekkür edelim.

Dünyada yaşayan insanların arzusu; sağlıklı, mutlu, huzurlu, sevgi ve aşk ile dolu olarak varlık içinde bir hayat sürdürmektir.

Her istediğimiz olmayabilir ya da zaman alabilir, belki de hiç olmaz. Karanlık bulutlar çökebilir semamıza. Yarında da güneş doğabileceğini düşünerek sorunlarımıza çözüm yollarını dost bildiklerimizle bulmalıyız ya da paylaşmalıyız iç dünyamızı. İnsanın insana güveni esastır.

İnsanın içinden sevgi doğmalı güneş gibi, aşk açmalı çiçek gibi, huzur görmeli gün gibi.
İnanarak ve güvenerek başarıya giden yolda azimle programlı ve düzenli çalışmalıyız.

Farkında olmalıyız değerlerin, insanın insana gereksinimi olduğunu bilmeliyiz. Kalbimiz sevgiyle atmalı, günler mutlulukla bitmeli, nefes almak en güzel mutluluk olarak bilinmelidir.

Dostça yaşamalıyız canımızla, canlarımızla. Gökkuşağı gibi sarmalıyız evreni, barış ve huzur içinde düşmeli yağmurlar. Bir can bile değerlidir, insan özel ve güzeldir.

Saflığımız ve rengimizi koruyalım. Koşulsuz yaklaşalım insanlara, önyargıdan uzak kalabilme ayrıcalığın yaşayalım, yaşatalım. Gözlerimiz ışıltılar saçsın, güneş gibi ışıldayalım, hiç bitmeyen enerjimiz dünyaya ışık olsun.

Yarına uyandığımızda tüm güzelliklerle donandığımızın biliniciyle canımızın değerini bilip, canımızı ve canları koruyalım, dünya var oldukça.

Yaşanmamış mutlulukların yaşanması dileği ile. Canlı kalın. Canlarım.