Can tutisi, canana söz eder gamdan
Bezmiş efkardan, durmadan nalan eder
Camı aşk ile yoğrulmuş can evinden
Haykırırda şu cihanı tufan eder
Billur gibi sesi ile de ses verir
Ah, figanı dağlar gibi, dile gelir
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
