Can Türkiyem! Şiiri - Ziba Halil

Dünyanının gözü sendedir,
Can, Türkiyem!
Cihanın tuzu sendedir.
Can Türkiyem!

ŞanlıUrfa, Çanakkale
Kahramanmaraş
Senin zafer bayrakların.
Mevsimlerin kışı, yazı
Sonbaharı, ilkbaharı
Hep sendedir, Can Türkiyem!

Toroslardan ilham aldı.
Kururuna dağ dayandı.
Duşman sustu,
Düşman kusdu,o dayandı...
Can, Türkiyem!

Antaliya , Bodrum, Kemer
Seyrine tüm Dünya geler.
Kültürlerin buluş yeri
İstanbula Yer baş eyer.
Can Türkiyem!

Trabzon, Konya, Malatya
Doğudan ta ki Batıya
Güneydən Kuzeye kadar
Dört deniz ortasındasın
Akdeniz, Marmara, Ege
Kara deniz- siyah boncuk.
Ya nazlı akan Fırat ya...
Uludağım -ihtişamım
Nazarboncuk
Can, Türkiyem!

İskenderun, Diyarbakır
Şırnak yaralı elimdi.
Bursa ağızdkı dilim
İzmir yüzükdeki taşım
Kars, Erzurum öz elimdi...
Can, Türkiyem!

Konya Mevlana demekmi?!
Ya Mevlanam tüm beşer...
Yunus Emre, Hacı Bektaş
Kimler ,neler gelib geçdi
Selcuk, Osmanlı...
Duvar....taş....
Nazim Hikmet ...
Mavi gözlü devim benim.
Karacaoğlan hep yüreklerde
Hep büyük...baş...
Can Türkiyem!

Canım oğuz ellerinin
Dayağı, gücü, direyi.
Orta Asya, Altaylardan
Turanın, kalbi yüreyi
Şiire, destana sığmayan
Dünyanın beşik-beleyi.
Sen Türkiyem!
Can, TÜRKİYEM!

23.02.19

İşıq (Ziba Halil)