Can Suyusun, Merhamet!. Şiiri - Ekrem Çiçek

CAN SUYUSUN, Merhamet!.

Merhametim; KAİNATI KUŞATMIŞTIR!
Gazabımı dilediğime veririm!.. diyor YARATAN!.

Olmadığın yerde, OLUR KIYAMET;
Canlılara, CAN SUYUSUN MERHAMET
huzurun meşalesini taşıyorsun,
Seninle NEFES ALIYOR EMANET!..

Mazlumların kan ve gözyaşı düşerken;
İNSANLIĞIN EN YÜCE ERDEMİ
devreye giriyorsun, onlar isyan ederken,
SEVGİNİN, ŞEVKATİN DOYUMSUZ DEMİ!..

Tutunacak TEK DALDIR;
BEYİNLERDEKİ ENGEL'i kaldır,
HER DERDE DEVA bir BALDIR,
CAN SUYU, CAN SUYUSUN MERHAMET!..

Yaratanın BİTİMSİZ HAZİNESİ;
onunla doluyor, her zerresi
susmuşların, dilsizlerin sesi,
YAŞAMIN NEFESİ, NEFESİ MERHAMET!.

ADİL OL! Girdiğin her yerde;
GÖRMEMİŞİN GÖZÜ OL,
ADALETİN SÖZÜ OL,
İNSANLIĞIN ÖZÜ OL MERHAMET!..

Hep ERDEMLİ olmak zorundasın;
insanlık mı senin için,
sen mi insanlık için gönderildin?
KULUN MAYASINA VERİLDİN MERHAMET!..

Onların bir damla göz yaşı varya;
KURUTUR CEHENNEMLERİ
ÖKSÜZÜN, MAZLUMUN, YETİMİN,
KAHREDEN DEMLERİ MERHAMET!..

Açların, muhtaçların haline bak;
canından, bedeninden bıkanların
bunun için yarattı SENİ HAK,
ŞOK YAŞAMIŞ, BAKANLARIN MERHAMET!..

ÇANAKKALE DESTANINDAKİ MEHMEDİN;
Kurtuluş Savaşındaki YOKTAN VAR OLUŞUN
Karanlığın içindeki yıldızın merhamet,
yerdeki karıncanın, gökteki kuşun!..

Sen; HACER-ÜL ESVET TAŞINDA;
Sen; ADEMİN, KIYAMETİN YAŞINDA,
Sen; NUH TUFANININ BAŞINDA,
Ak güvercinin zeytin dalındasın MERHAMET!..

Yaratanın o SONSUZ NUR'undan geliyorsun;
doluyorsun, insanlığın hücrelerine
yer yüzünde merhametsiz kul kalmasın,
KONULMAZ Kİ HİÇBİR ŞEY ONUN YERİNE!..

Sen; dosta-düşmana UZANAN EL'sin;
sen; yüreklerin YEDİ VEREN GÜLÜ
Tadına bakmayan adını-sevgini ne bilsin,
SENSİZ HER VARLIK YAŞAYAN BİR ÖLÜ!..