içte birikeni söze taşımayı bilenlerin gücüdür:
yalnızlık duygusunun
o, her şeyi kendi rengiyle sildiği anlarda
aniden bastıran yağmura karışmayı başarabilmek
acıyı, kuvvetli rüzgarla uzağa savurabilmek;
yitirilen anların diliyle konuşsa da;
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
