Can Suyum Şiiri - Ebru Pınaroğlu

Geleceğin o günü özlemle bekliyorum,
Beklerken hasretinle,dirhem,dirhem eriyorum.
Sılanda; gözüm nemli,yüzüm asık,
Sabahlara dek süren hıçkırıklardan sesim kısık.
Dalından koparılan çiçek misaliyim,
Boynu bükük,bir garip gibiyim.
Yanındayken bile,sana doymaz iken,
Şimdi hasretindir içimde çığ gibi biriken.
Uykuya dalarken dizlerinde,ellerin vardı saçlarımda,
Sabah olmasın diye dua ederken,ismin vardı dudaklarımda.

Şimdi sensiz günlerim nasıl geçecek,
Kara gecelerde çektiğimi kimler bilecek,
Yokluğunda akan yaşımı kim silecek,
Sanırmısın? Sensiz yüzüm gülecek.
Daldım,yine derin düşüncelere daldım.
Daldıkça can suyum ateşler içinde kaldım.
Dakikalr şimdi mahşer zamanı gibi,uzun.
Canım öyle bir yanıyorki,bitmeyecek gibi bu hüzün.
Bedenim öyle yorgun,öyle bitkin ki,
Anladı tek çare senin gün yüzün.

Bak,yatağımda zemheri soğukları,yastığında sanki kırgın.
Hiç bir şeyin tadı yok,dünya bile suskun.
Sensiz nefes almak da dokunur oldu kanıma,
Yaşama sebebim can suyum,
Sen yoksun...
Bense her şeyden yoksun...