Can Suyum Şiiri - Fatmanur Ciddi

Dudaklarımda sütünün tadı var anne,
Saçlarımda sabun kokun...
Ne zaman fırtınalı olsam,
Anne karnı huzurunu arar ruhum.

Sonra yağarım,ellerime dolar gözyaşlarım,
Avuçlarını ararım ödünç vermeye.
Tesbih çeken dualı ellerini arar saçlarım.
Sitemler olsa bile duyacaklarım,
''Annemin kızıyım ben! '' der,dayanırım.

Güçlüsün çünkü biliyorum anne!
Geceleri uykularını bölen bendim.
Sen benimdin,kıskanırdım yastığını.
Göğsünü arardım masalsı uykularım için.
''Hayır! '' demez,gelirdin anne.
Göğsünde bulurdum huzurumu,
Çünkü sahibim sendin anne,
Biz beraberdik.
Ben senin dalından vermiştim ilk filizimi,
Can suyum olmuştu sevinç gözyaşların.
Güneşim olmuştu şefkâtli dokunuşların.
Sancılı olmuştu ayrılığımız.
Ama dayandın anne,dayandık.

Kokumuz birbirine karıştı gecelerce,
Saçlarımın teri çukur oldu gamzelerine.
Hatırlarım, şefkâtini ilmek ilmek dokuyup
Üzerime örttün yağmurlu gecelerde.

Düşüp kanattığımda dizlerimi
Kabuk oldun yaralarıma bir dokunuşunla.
Terli sırtıma korunak oldu sıcak ellerin.
Fotoğrafladın beni her gülümsememde kalbine.
Mutlu oldun benimle anne
Karnelerime sevindin,terfî edişlerime...
Yürümeme sevindin anne,koşmama...
Yemekleri üstüme bulaştırmama,
İlk dişime,ilk pedal çevirişime...
Sevdin beni anne.
Her anne gibi karşılıksız,
Ama hiçbir anne gibi değil...
Çünkü sen benim annemdin anne.

Çizgiler kapladı gözlerinin etrafını.
Anne deyişlerimi bile zor duyuyorsun artık.
Duyup görmesen de beni seviyorsun biliyorum
Aynı ilk gün gibi...
O ilk çığlığımda bana bağlandığın gibi
Bağlısın hâla bana körü körüne bir düğümle.
Çünkü anneler böyledir anne.
Meyvelerini hiç dökmezler dallarından.
Son baharı yaşamazlar hiç onlar.
Burdayım hâla,dallarındayım,yapraklarının altında.