Hazan vurmuş, sararıp dökülüyorken yapraklarım
Can suyum oldun, yeşerdi kuruyan topraklarım
Güneş misali yükseldin, gönlümün ıssız tepelerinden
Doğuverdin kalbime, eser kalmadı hüzün ve kederimden
Dağıldı bulutlarım, kalmadı ne sis ne de pus
Baharım yazım beraat, hazanım kışım ebedi mahpus
Esiyor bahar yelim, kök saldı mutluluğum
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta