Hazan vurmuş, sararıp dökülüyorken yapraklarım
Can suyum oldun, yeşerdi kuruyan topraklarım
Güneş misali yükseldin, gönlümün ıssız tepelerinden
Doğuverdin kalbime, eser kalmadı hüzün ve kederimden
Dağıldı bulutlarım, kalmadı ne sis ne de pus
Baharım yazım beraat, hazanım kışım ebedi mahpus
Esiyor bahar yelim, kök saldı mutluluğum
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta