hani...
sen engin bir deniz
ben ise sahiline sığınmış
ufak bir koy,
sarmalasana beni....
hani....
bir ormandın sen köklerine güvenen
ben ise kayalara sıkışmış
bir dal,
korusana beni....
hani...
sen bir fırtına idin, ortalığı kasıp kavuran
ben ise rüzgarında savrulan
bir yaprak,
tutsana ellerimi....
hani....
bir sağanaktın sen, bardaktan boşanırcasına yağan
ben ise dudakları çatlamış
bir kul...
öpsene beni....
hani sen cansuyumdun benim
beni susuz bırakma
kurumama izin verme
verme can....
13.07.2009 / 13:15
Kayıt Tarihi : 13.7.2009 13:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuran Bektas](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/13/can-suyum-13.jpg)
kutlarım usta kaleminizi
saygılar
son derece başarılı birikimlerinizi
gün ışığında okuyucusula buluşturmanız
mükemmelin üstünde .
okuyupda kutlamamak elde değil
yürekten yüreğini kutlarım
yeni paylaşımlarda buluşmak üzere
yine beklerimin
salim erben
beni susuz bırakma
kurumama izin verme
verme can....
...
Fidana hayat veren cansuyu gibi görmek sevileni ve yitirmemek için çırpınmak, seven yüreğin feryadıydı şiir.
Kutlarım
TÜM YORUMLAR (3)