Her gün kırılıpta ayakta
kalmak. Tüm can yanmalarınla beslediğin ruhunu inadına diri tutmak. Gözünün biri hep açık uyumak. Korkmak elindeki son güzeli yitirmekten. bu yüzden yanlışlar yapmak. Sonrada dönüp en çok korktuğunu sorgulamak.yorulmak deliler gibi.hayatla arayı hiç bulamamak.kendine baktığın aynalarda başka suretler görmek en çok sana yabancı.ve sonunda bırakmak tüm direndiklerini.tüketmek tükenmek bilmeyen nez
aketini.ve bu gün yitirmek hayata tüm iyilerini.tekrar sırsıklam yalnız kalmak.velhasıl kelam zor işmiş yaşamak,insan olmak...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan