Can Sırrı Şiiri - Cem Yılmazer

Altın sarısı bir güneşin altında,
Ağırlığınca yalnızlık,
İliklerime kadar sensizlik inler.
Yapış yapış ter, vıcık vıcık beden
Aç bir sıçan gibi beynimi dişler.

Gözlerimin ta ortasında gece...
Amanın ışığı sevişi gibi sever, gece.
Bu ne anlamsız, ne beter hece.
İki damla söz, on asırlık bilmece.
Can sırrı yarin dudağı mı?
Ab-ı hayat kaynağı mı?

Aslında;
Düşünen heykelin göz hatları kızarmış
Ki baksan anlarsın cevabı.
Şairmiş, boşver be sen de!
Yüzünde, elinde belirir anahtarı.

Denizin orta yerinde ada,
Etrafı kanla çevrili ada.
Adanın ortasında bir bahçe.
Etrafı senle çevrili bahçe.

Bahçe sen, ada kan.
Var sen de bu yalana kan.
Aradığın ne? Saklarsan...
Bir geyiğin boynuzunda sallan.

Son sözüm bu eminim,
Anla senin esrinim....

Cem Yılmazer