Karanlık geceme ay gibi doğdun!
Gökteki yıldızlarla
Yağmur gibi yağdın başıma
Halbuki ben kendi kabuğuma çekilmiş
bir garip kuldum
Kendi eksenim etrafında
döndüm durdum
Umudum tükenmiş
hayallerim çökmüştü
Enkazı farkeden
gene sen oldun
Halbuki kurudu diye
söküp attığım
sevgi ağacımı
damla damla sulayan,yeşerten
can suyu oldun
Sonradan ansızın
çekip gittin dünyamdan
bir anlam veremedim ama
nasılda gücendim sana
Birden gerçekleri farkettim
bu kadar ilgi,şevkat
yeterdi bana
Sonra düşündüm de
kendimi karaya vuran
balinaya benzettim
Seni de beni kurtarmaya gelen
şevkatli bir balık adam
Beni okyanusun derinliklerine çeken
haydi yolun açık olsun diye uğurlayan
yaşam ne güzel diye umutlandıran
can simidim,can suyum
gene sen oldun.
Kayıt Tarihi : 3.2.2007 02:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
öle otururken aklıma esti yazdım
Selam sevgi ve saygılarımla
Mehmet Çiftçi
gene sen oldun
Halbuki kurudu diye
söküp attığım
sevgi ağacımı
damla damla sulayan,yeşerten
umutlar hep yeşerirmiş kuru dallarda ..ablam sağol çok güzeldi.sen öle otururken yaz..))) okuruz biz saygılar selamlar
daha bir coşkuludurlar artık,
kök salıp, serpilip çiçekleneceği,
sebzeye, meyveye döneceği
yerindedirler artık
dedim ya
güzelliklerin üremesi adına
devam et lütfen
Dostum.
muhabbetle kal
İbrahim Çelikli
TÜM YORUMLAR (21)