Ben seninle ne yapacağım böyle?
Ne, ne zaman sıkılacağın belli,
Ne neşelendiğin zaman…
Yüzüme bakan herkes;
“Canın mı sıkkın? ” diye soruyor…
Ayaklarım o an,
Geri geri gidiyor, yerinde sayıyor,
Yüzüm aniden ihtiyarlıyor…
İyi de sana ne oluyor?
Neden istediğin an sıkılıveriyorsun,
Paşa gönlüne uyup,
Benim de canımı sıkıyorsun?
Şunu bir bilebilsen,
Hayat, sen sıkılsan da, sıkılmasan da geçiyor…
Ve sonsuz gibi gelen ömür bitiyor…
Yüzüme bakma bıkkın,
Demesinler canın sıkkın.
Bana verilen ömrü yaşamaksa hakkım;
Kör kuyulara atmaya var mı beni hakkın?
Kim bilir belki ecel yakın,
Beden asırlar yaşamış gibi onun için yılgın…
Bir de sen canımı sıkma sakın! ..
Sakın…
12.08.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara
Kayıt Tarihi : 12.8.2007 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tesekkurler ve tebrikler ve saygilar efendim
eger cani Sıkılan var ise
bir gece
(koyumavi)karanliklari izlesin (bir büyük teleskopla)
evrendeki güzellikler cok seyler söylüyor biz insanogluna...
sevgi ve saygi ile degerli sairim...
Kim bilir belki ecel yakın,
Beden asırlar yaşamış gibi onun için yılgın…
Bir de sen canımı sıkma sakın! ..
Sakın…
Bezginlikler, yorgunluklar, dizeler adeta sıkıntıdan patlayan bir yüreği anlatıyor.
Yüreğiniz hep ferah olsun, kaleminiz daim olsun.
selam ve sevgiyle.
her zaman şen olmak ne mümkün.
biraz öyle biraz böyle olmasa
ne sıkıcı olurdu asıl o zaman hayat..
selamlar..
TÜM YORUMLAR (5)