Can Sıkıntısı Şiiri - Mehmet Erdoğan 3

*Canım sıkılıyor;
Biri var zaman ve mekan mengenesinde
Beni törpülüyor!

*Canım sıkılıyor;
Biri var avucunda olduğumu
Anlatan bana.

*Canım sıkılıyor
Kömürden elmasa dönmem için mi
Bu ağırlık üstümde?

*Canım sıkılıyor,
Doğru yolun, her milimi kalbe sürülen kızgın bir mil sanki.

*Canım sıkılıyor
İki kutup da gidip geliyorum. Kabz ve bast. Ama kabzın sıkıntısı aratır ancak Bâsıt'ı..

*Canım sıkılıyor.
"Sıkıntı günahın hocadır" der Bediüzzaman. Dikkat etmeliyim.

*Canım sıkılıyor.
Başkalarına sıkıntımı yansıtmamalıyım. Yüzüm gülmeli ki dostlarımı kaybetmeyeyim.

*.Canım sıkılıyor,
Bir ömür sürermiş bazılarının ergenliği. Ruhum rüştüne eriyor demektir.

*Canım sıkılıyor.
Sıkıntısız hayat bir beladır. Donarken tatlı bir uyku basar ya insanı. İşte öyle bir şey.

*Canım sıkılıyor.
Maddi ve manevi darlık çekenlerin halini daha iyi anlıyorum. İnsan olmaya bir adım bu can sıkıntısı.

*Canım sıkılıyor.
Ruhum kuvvetleniyor demektir. Ağırlık kimi güçlendirmedi ki. Doğum sıkıntısı değil mi meyveye durmanın çekirdek dönemi. Demek meyveye durma zamanı geldi. Ve dua vakti.

*Canım sıkılıyor.
Demek bir muştu var. Güldürmek isteyen ağlatır bazen. Taki gülmede zirve zevki tadsın. Kuyu ne kadar derinse, çıkınca o kadar yükselir kişi. Yayda gerilen okun gerildiği nispette uzağa gitmesi gibi.