Bırak dostu dert dinlemeye,
artık bir şarkı bile bulamıyorum beni anlayan...
Ömür geçiyor, hayat sıkılaşırken...
Bir rüzgâr esiyor üstüme can sıkıntısı yüklü,
Alıyor götürüyor benden gülüşümü...
Ben yalnız kalmışken dinlemek için kendimi,
Birileri çıkıp geliyor aklıma maziden,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta