Bırak dostu dert dinlemeye,
artık bir şarkı bile bulamıyorum beni anlayan...
Ömür geçiyor, hayat sıkılaşırken...
Bir rüzgâr esiyor üstüme can sıkıntısı yüklü,
Alıyor götürüyor benden gülüşümü...
Ben yalnız kalmışken dinlemek için kendimi,
Birileri çıkıp geliyor aklıma maziden,
Yalnızlık bile çekilmez oluyor...
Sonra;
bir türkü tutturmak istiyorum,
dökmek için derdimi odamın sessizliğine;
hepsi yarım kalıyor...
15.03.2012
Hilmi DervişoğluKayıt Tarihi : 3.12.2012 13:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hilmi Dervişoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/03/can-sikintisi-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!