Can Sıkıcı Bir Şiir: Leş Şiiri - Gizem Not

çarpsan da,bölsen de gece gecedir diyorum,kara yine aynı kara.

ezop masallarını acı dilde çeviriyorum 0-6 yaş arası dinleyiciler için.
ağustos böceğini de karıncayı da başparmağımla eziyorum.
adım kötü oluyor
adım çirkin oluyor.
büyükler için masallara geçiyorum sonra,
jülyeti hamletin fahişesi yapıyorum.
romeo kalp krizi geçiriyor,shakespeare alkolik oluyor.
adım koyu
adım kork
adım zina,ziyan oluyor.

yıllar teğet geçmiyor bacaklarımdan,bildiğin içime giriyor.
Orospuçocuğu televizyonlardan gördüğümüz kalitesi düşük korku filmlerinden sonra
battaniyesinin altına uykusunu sokup ağlayan bir çocuk saflığında değil de,
cinayetlerden sonra parmaklarını deri eldivenlere gömen suçlular gibi, çekim hatalarıyla doluyum.

Arsız ve periyodik anarşistler eşeysel bölünüyor kaburgalarımda.
Bunları zaptetmeye çalışan aynasızlar gibi,
her akşamüstü haberlerinde benim kanım damlıyor copundan.

ne yana savurursan savur,
ucu sivriyse eğer,
her ok döner dolaşır yine sana saplanır.
adım ağıt oluyor,dağ tepe oluyor,
hayat yalan oluyor...
yüzüme gözüme bulaştırıyorum uçurumları, ne sağ kolumu atabiliyorum ne sol bacağımı.

Sapkın olması için zorlanılmış bir kadın sevişiyor midemde.
yutuyorum ağzıma geleni.
yemek borumda uygun ücret teklif edilirse,arzusuna göre gidip geliyor her şey.

hastane odasında kanser sıfatıyla tekil bırakılmış,
gibi bir ölüm,
vakitli-vakitsiz
ameliyatlı,dikişli
siyah beyaz yahut kızılderili
her düşümde görüyorum çocukluğunu.
daha beter çürüyor kalbim. leş gibi korkuyorum.

batıkça şöyle,bir kadehin merceğinden
her şaraptan yeni bir kuş türü ürüyor.
biri sen oluyorsun öteki ben...