...Can Sevgili... Şiiri - Hatice Katran

Adına yaşamak denirse
Yaşarken, güllerin şehrinde
Akşamın bir mor saatinde
Seni tanıdım can sevgili
Birden söyleyince aşkını
Bende oldum sevda şaşkını
Bilmezken adını sanını
Seni aradım can sevgili
Geceye hükmeden yalnızlığım
Rüyamda göğsüne sığındığım
Şu dünya’da tek aradığım
Seni sorarım can sevgili
Yalnız kalsam bir an doğa’yla
Saysam sevdiklerimi sırayla
Etrafımı saran şu havayla
Seni solurum can sevgili
Vuslata ermeden kalsaydım
Sensiz hayalleri sarsaydım
Bu dünya’da ayrı kalsaydım
Sensiz ölürdüm can sevgili
Bazen Peri, bazen huri’yim
Bende herkes gibi fani’yim
Ama sevdiğine kaniyim
Sana yanarım can sevgili