Can Rotinda Şiirleri - Şair Can Rotinda

- Ölüm meleği!

-...........

- Kanadında yer var mı?

Tedavisi mümkün görülmeyen
Şizofren bir aşktı bizimkisi
Hangi doktora gittiysek
Ayrılık yazdı reçetemize
Ve ekledi
Hergün düzenli olarak

Sustum bütün gün
biraz gece,
bir miktar ömür...
Sustum.
Gün bitti,
gece baygın,

Son iki senedir
saçlarımın döküldüğüne
tanıklık ediyorum.
Ve...
Saçlarım çeyrek asırdır
döküldüğüme tanık!

Ne güzel bir gece!
Uğultusu rüzgarın,
ahenkle hışırdayan dallar,
kapı tıkırtıları,
dünyanın öbür ucundan gelen
dalga sesleri,

Hiç bir kente sabah erken varamadım
Bütün kentler uyurdu
Çünküsüz-nedensiz
Hiç bir uyku
bir kente varırken uğramadı gözlerime
Sessiz-sesinsiz

Gözlerin diye...
Ellerin diye...
Sözlerin diye...
Bir başkasında aramak seni;
Umutsuz bir umutla!
Rüzgar, tenime değmeden

Islandım düşünürken
düşünmüş müydüm ıslanmayı diye
balık tutmak sabır işi ama
tuttuğu balıkları
denize bağışlayan kalbimle
sabır taşına dönen midem

Ölmüş Hakan...
Ölmüş Yakup...
Erkenden...
Sessiz gemisinde şairin,
meçhule...
Suskunluğa belki!

Paramparça bir ayna karşımda.
Kapattım gözlerimi,
paramparça bir ömür zihnimde.
Bir kaçış yolu aradım,
döndüm kendime.
Kendimin başucunda ağladım